Moning Karen Marie To Tame a Highland Warrior 3 11

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wychowanie dwóch chłopców najstarszego syna naczelnika i bezdomnego padlinożercę60
jako równych, choć w oczach Jillian, żaden inny chłopak nie mógł nigdy dorównać
Grimmowi.
Quinn był dobrze wychowany i troskliwy, ale to w Grimmie się zakochała w dniu, gdy go
spotkała w dzikim chłopcu, żyjącym w lasach na obrzeżach Caithness. To Grimm
denerwował ją tak bardzo, że płakała gorącymi łzami frustracji. To Quinn pocieszał ją, gdy
60
Aadnie to się tak wyrażad o grimmie?
Grimm odszedł. Zabawne, rozmyślała, gdy patrzyła na dziarskiego mężczyznę jadącego obok
niej, niektóre rzeczy nie zmieniły się ani trochę.
Quinn pochwycił jej ukradkowe spojrzenie u uśmiechnął się swobodnie. Tęskniłem za
tobą, Jillian. Dlaczego nie widzieliśmy się od lat?
Sądząc po opowieściach, które o tobie słyszałam, Quinn, byłeś zbyt zajęty podbijaniem
świata i kobiet by zaoszczędzić czas dla prostej dziewczyny z nizin takiej, jak ja. Drażniła
się.
Podbijać świat, być może. Ale kobiety? Nie sadzę. Kobieta nie jest do podbijania, ale do
uwiedzenia i zdobycia. Czczenia.
Powiedz to Grimmowi. Przewróciła oczami. Ten człowiek nie czci niczego poza
swym własnym, złym usposobieniem. Dlaczego mnie tak nienawidzi?
Quinn oceniał ja przez chwile, jakby zastanawiając się, co powiedzieć. W końcu wzruszył
ramionami. Kiedyś sądziłem, że tak było, ponieważ w sekrecie cię lubił, a nie mógł
pozwolić sobie na pokazanie tego, ponieważ czuł, że jest nikim, nie wystarczająco dobry dla
córki Gibraltara St. Claira. Ale to nie ma sensu, ponieważ Grimm jest teraz majętnym
człowiekiem, wystarcza czająco bogatym dla każdej kobiety, a Bóg wie, że kobiety go
pożądają. Szczerze, Jillian, nie mam pojęcia, dlaczego nadal jest dla ciebie okrutny.
Myślałem, że sprawy się zmienią, zwłaszcza, że teraz jesteś dostatecznie dorosła by się do
ciebie zalecać. Nie mogę jednak powiedzieć, że przykro mi z tego powodu, bo tak długo, jeśli
o mnie chodzi oznacza mniejszą konkurencję. Zakończył ze znaczącym spojrzeniem.
Oczy Jillian rozszerzyły się. Quinn zaczęła, ale on machnął ręką by uciszyć
jakiekolwiek protesty.
Nie Jillian, nie odpowiadaj mi teraz. Nie zmuszaj mnie nawet, żebym wypowiedział te
słowa. Po prostu daj mi znać, a wtedy porozmawiamy o rzeczach, które mogą być. Ale,
cokolwiek będzie, zawsze będę dla ciebie dobry, Jillian. Dodał miękko.
Jillian chwyciła dolną wargę zębami i popędziła swego wierzchowca do kłusu, rzucając
przez ramię spojrzeniem na przystojnego Quinna. Jillian de Moncreiffe, pomyślała z
zaciekawieniem.
Jillian Alanna Roderick, jej serce krzyknęło buntowniczo.
ROZDZIAA 8
Jillian stała w wysokim, wąskim oknie wieży, sto stóp nad dziedzińcem i obserwowała
Grimma. Wspięła się po skręconych schodach wieży, wmawiając sobie, że próbuje uciec od
tego mężczyzny, ale wiedziała, że nie była z sobą całkowicie szczera.
W wierzy były wspomnienia, i właśnie je przyszła odwiedzić. Wspaniałe wspomnienia
pierwszego lata, gdy Grimm tu zamieszkał, niezwykłe pora roku, którą spędziła śpiąc w jej
wieży księżniczki. Jej rodzice pobłażali jej, kazali swym ludziom zamknąć szczeliny w
kamieniach i powiesić gobeliny, żeby miała ciepło. Tu były wszystkie jej ulubione książki,
kilka pozostałych lalek, które uniknęły Grimmowych pogrzebów w morzu, w jeziorze i
inne ukochane pozostałości tego, co było najlepszym rokiem w jej życiu.
Przez to pierwsze lato, gdy znalazła chłopca bestię, spędzali każdą chwilę razem.
Zabierał ją na wycieczki i nauczył ją łowić pstrągi i łapać śliskie salamandry. On po raz
pierwszy posadził ją na kucyku, on wybudował jej śnieżną jaskinie na trawniku, ich pierwszej
wspólnej zimy. Był tam by podnieść ją w górę, gdy nie była wystarczająco wysoka by cos
widzieć i był tam by podnieść ją, gdy upadła. Wieczorami opowiadał jej dziwne historie, aż
zapadła w dziecięcy, wyczerpany sen, śniąc o następnej przygodzie, którą będą razem dzielić.
Do dziś mogła przypomnieć sobie magiczne uczucie, które miała, gdy tylko byli razem. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum